" Εξαρτήσεις και Εθισμός "
Ο πολιτικός έχει όχημα τις απόψεις του, εργαλείο τις προτάσεις και προορισμό την υλοποίηση. Η πολιτική είναι ευθύνη του
λόγου και όχι ρόλος σε σήριαλ. Ευθύνη και συνείδηση σημαίνει την παρουσίαση ολοκληρωμένης θέσης σε όλα τα ζητήματα σφαιρικά με κριτήριο την ουσία και όχι την ακροαματικότητα.
Είναι ιερό λειτούργημα και όχι οργανισμός παροχής διασκέδασης.
Με την παραπάνω διευκρίνηση υπενθυμίζω το αυτονόητο. Δεν υπάρχουν πολιτικοί στην Ελλάδα και αναφέρομαι άμεσα στους προβεβλημένους.
Διαχωρίζω την θέση μου από εκείνους και τιμώ τον ορισμό.
Οι εξαρτήσεις από ουσίες κυρίως είναι κοινωνικό θέμα που ενδιαφέρει τις οικογένειες άμεσα και έμμεσα.
Άμεσα εκείνες που έχουν χρήστες μέσα στην οικογένεια και έμμεσα τον συγγενικό και γειτονικό περίγυρο.
Έμμεσα επηρεάζουν και με τον φόβο του ''μπλεξίματος'' οικογένειες που δεν έχουν επαφή με τα παραπάνω.
Χωρίς να κλείνουμε τα μάτια, αφορούν ένα κομμάτι της κοινωνίας μας. Είναι ένα σοβαρό θέμα το οποίο δεν αναφέρεται από κανέναν, αφού δεν είναι ''πρώτης γραμμής''.
Με σχέδιο καθολικής εφαρμογής σε όλα τα επίπεδα μπορεί να λυθεί, και οι ενέργειες να είναι ταυτόχρονες στην καταστολή, την απεξάρτηση, την επανένταξη, και κυρίως την πρόληψη, την αποτροπή, την ενημέρωση και την έρευνα.
" οι αιτίες "
Κοιτώντας τις αιτίες που οδηγούν κάποιους σε αυτά τα μονοπάτια βλέπω, κοινωνικές – προσωπικές ανεξαρτήτου ηλικίας και ατομικής προβολής ή απογοήτευσης σε νεαρή ηλικία.
Συστατικά είναι κάποια προσωπική αποτυχία, μια δυσκολία, μια απώλεια και γενικά κυρίως ψυχολογικής προέλευσης.
Έχοντας το τελευταίο στάδιο πριν την εμπλοκή, και δίνοντάς του ενεργό ρόλο, βάζουμε την ψυχολογική υποστήριξη και την παρακολούθηση ως φύλακα. Είναι ο δυνατός σύμμαχος σε όσους είναι ευάλωτοι, και το ζητούμενο είναι η άμεση, εύκολη πρόσβαση και η οργάνωση υποδοχής σε αυτήν.
" οι δράσεις "
Η ενημέρωση όλου του κόσμου για την πραγματική εξέλιξη της χρήσης ουσιών και η ωμή παρουσίαση του προβλήματος κάτω από το περιτύλιγμα δίνει την πραγματική εικόνα χωρίς καλλωπισμούς.
Οι ουσίες καταστρέφουν μυαλό, σώμα και ηθική και αυτό δεν πρέπει να μένει κρυφό.
Η ενίσχυση του κινήτρου στην δίψα για ζωή και όχι για καταστροφή. Να σταματήσουμε να κρύβουμε τους χρήστες σαν να μην υπάρχουν.
Χρειάζονται βασικές αποφάσεις για την αποτροπή και την πρόληψη.
Η καταστολή και η τιμωρία με εξοντωτικές ποινές στους εμπόρους και τους διακινητές είναι το σκληρό μέρος που επιβάλλεται να μπει ασπίδα στις ορέξεις τους.
Με συντονισμό όλων των εμπλεκομένων αρχών, η βαριές καταδίκες και το ανελέητο κυνηγητό, θα επιτύχουν την απομάκρυνση της σκέψης για ''καριέρα'' στον χώρο.
Τελευταίο και σημαντικότερο είναι η υποστήριξη και η επαναφορά των χρηστών.
Η φαρμακευτική επιστήμη έχει εξελιχθεί και υπάρχουν αρκετοί τρόποι απεξάρτησης.
Οργάνωση, ενασχόληση, έρευνα και αξιοποίηση των αποτελεσμάτων είναι η συνταγή. Οι δομές επιβάλλεται να ενισχυθούν και να αναπτυχθούν από το κράτος με την καλοδεχούμενη ιδιωτική προσφορά.
Τον επιστημονικό και ακαδημαϊκό τομέα θα ενισχύσουν σημαντικά οι ίδιοι οι χρήστες με την εμπειρία τους και την σωστή προσαρμογή των δράσεων στην πραγματικότητα, σε όποιο στάδιο και αν βρίσκονται αυτοί, αρκεί να πήραν την απόφαση.
" η διαχείριση "
Η επανένταξη στην κοινωνία πρέπει να είναι δίκαια προς εκείνους που δεν λοξοδρόμησαν και φρόντισαν να μήν πάρουν το δρόμο της ''παραμύθας''. Όχι όμορφα λόγια, αληθινά και ουσιαστικά.
Η αφετηρία είναι κοινή και η επιλογή διαδρομής καθορίζει την εξέλιξη του καθενός. Αυτό οφείλουμε να το σεβαστούμε και ταυτόχρονα να μην δώσουμε άλλοθι και ''επίδομα αμαρτιών''. Δεν υπάρχουν παροχές και χάρες αλλά ενίσχυση του κινήτρου ''δίψα για ζωή''.
Ισότιμα, ισόνομα και αυτό σημαίνει πως το τίμημα των πράξεων είναι ατομικός λογαριασμός. Το σίγουρο είναι πως κανένας δεν σώζεται εάν δεν το θέλει ο ίδιος, και αυτό είναι το μήνυμα της επιτυχίας. Να θέλουν να το κάνουν πρώτα εκείνοι.
Το βασικό πλαίσιο δράσης έχει ως παρακάτω. Δεν είναι απλά δέσμευση, είναι υποχρέωση κάθε κράτους που σέβεται την κοινωνία.
" συνοψίζοντας "
α) παρουσίαση και ενημέρωση του προβλήματος στην παιδεία σε εύλογη ηλικία.
β) ενημέρωση για την νοητική, σωματική και ηθική καταστροφή του ανθρώπου.
γ) ευκολία πρόσβασης στην ψυχολογική υποστήριξη, και ανάπτυξη των σχετικών ειδικοτήτων.
δ) αξιοποίηση όλων των φαρμακευτικών μεθόδων απεξάρτησης, εύκολη πρόσβαση, έρευνα για νέες μεθόδους. Κανόνες για αποφυγή εκμετάλλευσης.
ε) υποστήριξη και οργάνωση κέντρων, απορρόφηση χρηστών για απασχόληση.
ς) υποστήριξη οικογενειών που έχουν εξαρτημένα άτομα.
ζ) διάθεση κρατικών κτιρίων για στέγαση και ασφάλεια στο στάδιο επανένταξης.
η) εξάλειψη οικογενειακών αιτιών με στήριξη στα ευάλωτα άτομα.
θ) ανελέητη καταδίωξη, εξοντωτικές ποινές στους εμπόρους, προσεκτικό πλαίσιο διαχωρισμού χρήστη – διακινητή. Σεβασμό στην επιθυμία απεξάρτησης. Τέλος στον ελαστικό ρόλο ''βαποράκι''
" με απλά λόγια "
Δεν τίθεται θέμα κοστολόγησης των παραπάνω. Είναι ζήτημα υγείας και ζωής και αυτά δεν κοστολογούνται.
Μακρυά από λύπη και συναίσθημα, είναι ζήτημα θάρρους και απόφασης. Όποιος επιθυμεί να επανέλθει θα βρει έδαφος και στήριξη να
τα καταφέρει, και η επιλογή είναι δική του.
Υπάρχει ο χρήστης που θέλει βοήθεια,
ο διακινητής που εκμεταλλεύεται το σύστημα,
και ο έμπορος που θησαυρίζει πουλώντας καταστροφή.
Ξεχωριστές ιδιότητες, ξεχωριστές ενέργειες.
Οι εξαρτήσεις είναι μάστιγα,
οι μάστιγες δεν χωράνε σε κανένα όραμα ζωής,
και σκοπός μου είναι να επιλέξουν όλοι το κίνητρο
''Δίψα για Ζωή''.
σημ. Όλη η τοποθέτηση αφορά κάθε μορφής εξάρτηση και εκμετάλλευση.