Η επιλογή τεχνοκρατών σε θέσεις αποφάσεων έχουν καταστήσει τις
Βρυξέλλες απλησίαστο φρούριο το οποίο είναι πολύ μακρυά από την πραγματική ζωή και τις ανάγκες. Όλος ο σχεδιασμός γίνεται επί χάρτου και στόχου μόνο που ο χάρτης δεν είναι τα προβλήματα και ο στόχος δεν είναι ο πολίτης.
"η φυσική θέση του τεχνοκράτη είναι στην υλοποίηση και όχι στη λήψη των αποφάσεων"
Τα θέματα και η πορεία είναι προϊόν καταστάσεων που προκύπτουν στην κοινωνία και από εκεί γίνονται γνωστά μέσω εκλεγμένων. Στις θέσεις αποφάσεων και στρατηγικού σχεδιασμού επιβάλλεται να βρίσκονται εκπρόσωποι των πολιτών που έχουν επαφή με την πραγματικότητα.
Οι εξωτερικοί συνεργάτες που φυτρώνουν σαν μανιτάρια και έχουν ρόλο σύγχρονου αυλικού, να παραδώσουν τον ρόλο του εισηγητή και να αναλάβουν τον εκτελεστικό τομέα μόνο. Ως τώρα αυτό που καταφέρνουν είναι η απομάκρυνση από τον ρεαλισμό, την πραγματικότητα, και τεράστια σπατάλη πόρων για ανύπαρκτα ζητήματα ή άχρηστες έρευνες. Αυτό το φαύλο σύστημα καταλήγει σε "οδηγίες'' που προκαλούν απέχθεια στους πολίτες, και πρόστιμα ''μή συμμόρφωσης'' σε κράτη-μέλη.
Τόσα χρόνια μόνο άκυρες οδηγίες για το τίποτα, οικονομικά συμβούλια που δεν λύνουν τίποτα, τραπεζικά ζητήματα, εμπορικές συμφωνίες.
Δεν είναι επιχείρηση η ΕΕ.
Είναι ένωση κρατών για την βελτίωση της διαβίωσης και την προστασία της κοινωνίας.